Algemene vragen
Brendan en Yvonne uit Bergen hebben een vraag en die wordt ons voor de carnaval regelmatig gesteld; Kan ik bij jullie een Adriaan kostuum kopen, lenen of huren?
Die kostuums zijn niet in een winkel te koop. Ik heb mijn kostuum altijd laten maken door een collega acrobaat Ben Elmondo. Hij maakte ook mijn blouses. Je kunt die kleding niet lenen of huren en dat geld ook voor Bassie kleding.
Heel veel keren krijg ik de vraag;In de series van Bassie en Adriaan bestuurt Adriaan verschillende vliegtuigen en springt parachute. Kan je dat echt?
Vliegen kan ik niet (ik ben wel, met mijn 16e jaar, een paar keer de laan uitgevlogen). Het is wel altijd een droom geweest om mijn vliegbrevet te halen, maar door de drukke werkzaamheden met Bassie en Adriaan heb ik nooit de tijd gehad dat te leren. Maar vliegen vond ik, en vind dat nog steeds, fantastisch. Door de series van Bassie en Adriaan ben ik dan ook in staat geweest met bijna alles te vliegen wat zich door de lucht kan voortbewegen. Diverse type vliegtuigen van heel klein tot heel groot, zweefvliegtuigen, helikopters, zeppelins en ik ben tientallen keren met hete luchtballonnen meegevaren, waaronder de Bassie en Adriaan hete luchtballon. Parachutespringen heb ik wel gedaan en vond dat ook fantastisch.
In totaal heb ik 42 parachutesprongen gemaakt. Ik ben gestopt toen ik met mijn 42e sprong, door mijn eigen fout, mijn enkel brak. We waren bezig met de voorbereidingen voor nieuwe TV-series en ik kon me niet veroorloven nog een keer een enkel te breken. Maar als ik een parachutist in de lucht zie, begint mijn hart toch nog steeds sneller te slaan.
In november ben ik weer hoog in de lucht te vinden. De Bassie en Adriaan ballon vaart dan de hele maand lang in Portugal, dicht bij de Spaanse grens. Dat is 2 uur rijden van waar ik nu ben.
Rogier schrijft; Beste Adriaan, ik lees net dat het “bassieenadriaan forum” niet meer mag van u. Waarom?”
Toen ik op het “Bassie en Adriaan forum” werd geattendeerd, was het een onschuldig hobbyprojectje van een paar leuke fans. Toen ik, nadat ze wisten dat ik van het forum op de hoogte was, niet direct krachtig tegen ze ben opgetreden, werd dat door sommige forumleden opgevat als “We kunnen nu met ‘Bassie en Adriaan materiaal’ doen en laten wat we willen.” Ik heb de verantwoordelijke mensen van het forum duidelijk vertelt dat ze dat niet kunnen. Dat al het Bassie en Adriaan film- en videomateriaal, tekeningen, teksten, foto’s, namen van alle karakters uit de series en noem maar op, eigendom zijn van Adrina en Bassie Produkties BV. Het forum moest daar vanaf blijven en als ze dat niet deden wij genoodzaakt zouden worden op te treden. Ondanks de beloftes van de forumleden werd er steeds weer zonder toestemming gebruik gemaakt van muziek en beeldmateriaal, foto’s, namen en de karakters. Ook werd er gesuggereerd dat ze mondelinge toestemming gekregen hadden van mijn medewerker Martijn Passchier om het beeld en geluidsmateriaal te gebruiken. Op een bepaalde site, beheerd door een forumlid, werd zelfs toestemming gegeven om mijn muziekbanden tegen betaling te downloaden. Dit was de druppel. We betreuren het, dat het zo is gelopen.
Tamara uit Nuenen schrijft het volgende: „Ik heb vroeger ook een beetje acrobaatje gespeeld maar ben een keer van de trap gevallen en heb daar een gevoelige nek van overgehouden. Ik snap niet hoe jij zoveel stunts hebt gedaan en nog steeds op je benen ben blijven staan. Had je een bepaalde tactiek, of was je echt superlenig?
Tamara, als kind was ik zo lenig als een plank. Ik had ook alles behalve een sportfiguur en in sporten was ik helemaal geen uitblinker. Als we met de kinderen uit de buurt gingen voetballen en de elftallen werden gekozen, was ik de laatste keus. Als doelpaal was ik nog net lenig genoeg. Maar door mijn oudste broer Bas werd ik gevraagd om acrobaat te worden. Ik zei ja en toen was het trainen geblazen. En daaruit bleek, dat ook al ben je nog zo stijf, je door trainen lenig kunt worden en je ook een sportfiguur krijgt. Maar natuurlijk ging er met trainen wel eens iets verkeerd en toen we jaren later met onze acrobatennummers gingen werken, kregen we regelmatig ongelukjes. Als je na een salto je linkerenkel had verzwikt, moest je blijven doorwerken. We waren niet verzekerd dus konden ons niet veroorloven te blijven zitten. Dus de volgende dag maakte je een salto en landde dan alleen op je rechter enkel. Na een paar weken was de linkerenkel dan hersteld, maar was je rechterenkel tot gort gesprongen. We hebben in de loop van de jaren honderden ongelukjes gehad en kregen heel veel ervaring in het behandelen van blessures. Alleen de diagnose stelde we wel eens verkeerd. Toen ik jaren geleden met parachutespringen mijn enkel brak, zag ik op de röntgenfoto dat ik al twee keer eerder mijn enkel gebroken had. Beide keren dacht ik dat ik een verstuikte enkel had en nadat ik mijn enkel goed verbonden had, heb ik gewoon door gewerkt met het acrobatennummer.
Zo zie je Tamara, het leven van een acrobaat gaat niet altijd over rozen. Adriaan was acrobaat en nu nog word ik daar nog dagelijks aan herinnerd als ik uit bed kom. Dat ben ik weer net zo stijf als in de tijd dat ik nog een kleine jongen was.
Jos uit Etten-Leur vraagt; Hoe oud was je toen je op je handen kon staan? Want in het avontuur met de schatkaart doe je dit voor het laatst.
Jos, ik ben begonnen met een handstand toen ik ongeveer 11 jaar was. Mijn grote broer Bas was toen 18 en hij trainde met een paar veel oudere mannen voor een acrobatennummer. In de zaal waar getraind werd, lag een handstandenplankje. Uit verveling ben ik daarop een handstand gaan oefenen en na een jaartje kon ik heel goed op mijn handen staan. Pas op mijn 13e jaar kreeg ik het idee om een acrobaat te worden. Acrobaat ben ik, samen met mijn broer, 25 jaar lang geweest en met twee acrobatennummers, "The Crocksons" stoelennummer en "The Melton Brothers" komische cascadeurs, hebben we de hele wereld afgereisd. In oktober 1980 maakte we, dat hadden we al jaren eerder besloten, als acrobaten ons laatste optreden.
Direct daarna werd ik geopereerd aan een liesbreuk. De operatie was klein maar ik mocht zes weken lang niet tillen, springen of op mijn handen staan. Als je 25 jaar lang elke dag traint om je lichaam op pijl te houden, dan is zes weken niets doen fataal. Mijn conditie was daarna weg en dat had ik pas in de gaten op de skipiste. Ik maakte met skiën zo'n klap dat ik daarna mijn rechterarm niet meer kon optillen. Een paar maanden later kreeg ik een ongelukje toen ik Poolse acrobaten hielp. Door dat ongelukje kon ik mijn linkerarm niet meer optillen. Een handstand uitdrukken kon ik vanaf die dag niet meer en een paar jaar later kon ik ook niet meer door de pijnlijke schouders op mijn handen staan. Maar aan mijn acrobatenperiode word ik nog elke dag herinnerd. Elke ochtend als ik uit bed stap, kraken en rammelen mijn knieën, enkels, ellebogen, schouders en nek. Dan denk ik altijd: „O ja, Adriaan was acrobaat."
Johan uit Eindhoven vraagt; Ik heb je reisverhaal door Amerika gelezen en vond het helemaal te gek. In de series reisden jullie ook veel. In welke landen ben je allemaal geweest?
Johan, dat zijn heel veel landen geweest. Ook toen wij nog met onze acrobatennummers werkten, traden we jarenlang op in clubs en theaters in diverse landen. Ik was en ben nog steeds dol op reizen en als ik maar even kon was ik naar een ver land op vakantie of maakte ik een reis om een geschikte locatie te vinden voor de series van Bassie en Adriaan. Ik zal een kleine opsomming maken van de landen waar ik geweest ben; België, Duitsland, Frankrijk, Denemarken, Zweden, Italië, Griekenland, Luxemburg, Zwitserland, Oostenrijk, Portugal, Hongarije, Tsjecho-Slowakije, Monaco, Andorra, Brazilië, Argentinië, Mexico, Venezuela, Costa Rica, Panama, Nicaragua, Bahamas, Dominicaanse republiek, Malaise, Singapore, Zuid-Afrika, Canada.
En dan was ik ook op heel veel eilanden in het Caribische gebied: Aruba, Bonaire, Curaçao, Saba, St Maarten, Jamaica, Antigua, Guadalope, St. Thomas, ST. Kits en St. Bartelomay. Ik heb een tiental reizen naar Amerika gemaakt en ik was daar in de volgende staten. Alaska, Arizona, Californië, Delaware, Florida, Hawaii, Maryland, Maine, Michigan, Nevada, New York, New Jersey, Utah, Virginia, Washington, Washington DC. Ik hoop volgend jaar Australië aan die lijst toe te voegen en verder leef ik voor een groot deel van het jaar in mijn favoriete land en dat is Spanje.
Ben uit Kortemark (België) vraagt; Hallo Adriaan, in 1980 zijn er optredens geweest van Bassie & Adriaan in België. Hebben jullie een lijst van waar jullie allemaal hebben opgetreden? Ik heb die niet op jullie website gevonden.
Beste Bart. Wij gaven per jaar tussen de drie en vierhonderd voorstellingen in Nederland en België. Dus tussen 1980 en nu hebben we minstens 7.500 voorstellingen gegeven. Dat zou wel een hele lange lijst worden. Ga er maar van uit dat we in elke stad en dorp in Nederland en België hebben gewerkt.
Heel veel fans vragen per e-mail: “Wanneer is je boek klaar?”
Ik ben al ver met schrijven. Ik zit al over de 300 bladzijde. maar ik ben pas ik het jaar 1980. Dat betekent dus dat ik niet alleen nog veel moet schrijven. Ik moet ook heel veel weg schrappen want anders wordt het boek veel te dik. Ik denk zelf dat het boek eind van dit jaar klaar is, maar ik beloof niets.
Gerard uit Den Haag vraagt; Speel je alleen acrobaat of kan je echt op je handen staan.
Gerard ik speel geen acrobaat, ik ben er ook een geweest en ik durf gerust te zeggen; “Wij (Bassie ook) waren goeie acrobaten.” Met een komisch acrobaten nummer en een stoelennummer
hebben we 25 jaar lang in de mooiste en leukste steden van de wereld gewerkt. In de biografie op deze page lees je er meer over.
En dan hier de antwoorden op twee vraag die me tientallen malen is gesteld: De eerste vraag: “Adriaan, mis je het applaus niet?”
Nee, het applaus mis ik niet. De reden? Ik krijg nog steeds applaus. Applaus is de waardering die je van je publiek krijgt en die waardering krijg ik nog elke dag. Dagelijks ontvang ik tientallen complimenteuze brieven, kaarten en e-mails van fans van 4 tot 84 jaar en daar ben ik heel blij mee. Verder ben ik nog steeds bezig met Bassie en Adriaan. Ik bemoei me nog een beetje met de montage van “De Bassie en Adriaan Lachspektakelshow.” Ik beantwoord dagelijks jullie fanmail en ik besteed meer tijd dan ooit aan deze homepage. Dus ik ben dus niet wat je noemt ‘in een zwart gat gevallen’.
De tweede vraag is; Vind je het niet jammer dat je geen Adriaan meer kunt zijn?
Ik ben nog steeds Adriaan en dat blijf ik. Met die naam ben ik geboren. Als ik op straat loop zegt iedereen tegen me “Hallo Adriaan, gaat alles goed?” Dus ook voor die mensen ben ik Adriaan. Er is maar één verschil met vroeger. Ik draag geen blauwe blouse meer. Ik vind het jammer dat ik door die nare ziekte mijn blauwe blouse een half jaar eerder heb moeten uittrekken dan was gepland, maar ik vind het niet jammer dat ik hem heb uitgetrokken. Het is beter dat de fans zeggen; “Jammer dat Adriaan gestopt is.” dan “Het wordt tijd dat Adriaan gaat stoppen.”
Jobe en Robert hebben de volgende vraag; Adriaan, zou jij ook een keer de clown willen spelen en de grappen maken?
Daar heb ik een duidelijk antwoord op; Nee!!!!! Ik heb veertig jaar geleden, in 1964, samen met Bassie en Pipo de Clown een clownnummer gemaakt en daar was ik ook een clown en ik voelde me als clown niet op mijn gemak. Er werd tijdens mijn optreden als clown wel gelachen, maar ik weet niet of er om mijn grappen gelachen werd of dat ik uit gelachen werd. Ik heb na twee maanden clowntje spelen mijn lange clownschoenen uit getrokken en ben alleen als acrobaat blijven werken en dat is me 25 jaar lang heel goed bevallen.
IIsa-Jane vraagt of ik dieren heb.
Ja hoor. Ik heb een papegaai met de naam Kobus. Je hebt hem wel eens in onze series gezien. In de serie van “De schatkaart” zie je in het boevenhuis, achter de Baron, een kooi staan en daarin zat mijn papegaai Kobus. Na de opname brulde Kobus de hele dag “Drommels.”
Michael vraagt; Komt er nog een boek uit met alles over Bassie en Adriaan?
Michael ik ben nu een boek aan het schrijven, maar die gaat niet alleen over Bassie en Adriaan. Het is de autobiografie van Aad van Toor. Daarin lees je de leukste, trieste, vrolijkste en soms de spannendste dingen die ik in mijn leven heb meegemaakt. Ik zelf vind het heel leuk om te schrijven en hoop dat andere met het lezen er ook zo veel plezier aan beleven. Ik ben al heel ver (300 bladzijden) en als ik in dit tempo blijf door schrijven, komt het boek nog voor de vakantie uit.
Fenneke uit Elspeet vraagt; Op de film “Dik Trom in het circus” zie je in het circus het acrobatenduo The crocksons optreden. Zijn jullie dat nou wel of niet? Ik geloof het namelijk wel, maar ik weet het niet zeker.
Ik weet het wel zeker. Wij zijn het.
Annette schrijft; Adriaan, Ik kan er echt niets aan doen. Ik ben inmiddels 41 jaar en als je die leeftijd hebt dan denk je, nu heb ik de leeftijd van een wijze vrouw. Maar mijn kinderen, één van 11 en één van 2 jaar, doen niets anders dan naar Bassie en Adriaan kijken en ik kijk altijd mee en …….ik vind het nog steeds leuk....Kusjes Annette.
En ik vind het nog steeds leuk als iemand het leuk vindt.
Liza uit Enkhuizen schrijft: Adriaan, ik heb een vraagje, kennen jullie al die talen in het echt ook goed?
Ja Liza, we spreken verschillende talen. Vroeger werkten we met onze acrobatennummers in alle landen van Europa en in Zuid Amerika. Dat hebben we zo’n 10 jaar lang gedaan en in die tijd hebben we redelijk goed Duits, Engels en Spaans geleerd en we kunnen ons ook verstaanbaar maken in het Frans, Italiaans en Portugees.
Danny vraagt; :Adriaan, voor welke voebalclub zijn jullie?
Allereerst zijn we natuurlijk voor de B&A-Boys oftewel de Bassie en Adriaan-boys. De voetbalclub uit de serie van het geheim van de schatkaart en op de 2e plaats ben ik voor Feyenoord. Ajax en PSV mogen van mij winnen, als het maar niet van Feyenoord is.
Marjo stelde een vraag en die vraag is ook door heel veel fans gesteld; Waarom zagen we op 31 december 2003 Bassie niet op Nickelodeon uit de caravan komen?
Zoals jullie weten ben ik geopereerd en bestraald. Daardoor kon ik maandenlang bijna niet praten. Toen de dokter zei dat eind december alles beter zou gaan, dacht ik: “Als dat waar is, maak ik de aankondigingen op de B&A dag bij Nickelodeon. Dan heb ik de kans alle fans te bedanken voor alle kaarten die ze me hebben gestuurd.” Half december ging het praten al beter en ik besloot het te doen. Maar het werd haasten. Ik schreef snel de teksten en twee dagen later werden de aankondigingen al opgenomen. Bassie kon toen niet. Hij was in die periode met zijn nieuwe collega naar Las Vegas om hun nieuwe show voor te bereiden en daarna moest hij ook nog voor een show naar Turkije. Hij kwam pas terug toen de opnamen al klaar waren. Maar Bassie was weer alleen te zien op Nickelodeon tijdens de kerstdagen op zijn mondharmonica. En in september, toen ik niet kon omdat ik in het ziekenhuis lag, heeft hij ook diverse aankondigingen alleen gemaakt.